Perth, Western Australia

Afgelopen week, week 17 in Australië, heb ik doorgebracht in Perth. De grootste stad aan de west kust in de grootste staat namelijk Western Australia. Samen met Nicole, Maarten en Rajiv ben ik dit avontuur aan gegaan om een weekje te relaxen en een stukje cultuur op te snuiven. Zo ben ik der achter gekomen dat het een rijke Nederlandse geschiedenis kent.

Het was een mooie dag in Brisbane. Er stond veel licht in me kamer omdat alle muren kaalgeplukt waren van kaarten en tickets en alle andere sfeer makers. De vlucht verliep prima. Het nam 5 uur 40 minuten in beslag om met 960km/h over der bergen en rode woestijn te vliegen. Eenmaal in Perth bedroefde een regenbui en een dik pak wolken ons aankomst. In een 50 minuten tijd bracht de taxi ons naar Scarborough beach. Hier aan het strand aan de Indische oceaan zaten we in een mooi appartement en zoals aangevraagd op de hoogste verdieping. Het stormde deze avond flink en bij het vallen van de avond besloten we om een lekkere afhaal pizza te nemen. Terug uit de regen en de kou hebben we ons pizza lekker opgegeten en hebben we lekker burgerlijk een spelletje kaarten gedaan.

Zondag was nog grauw maar we hebben wel even de nabije omgeving te voet verkend. De boodschap was al in huis dus ’s avonds heeft Maarten voor ons gekookt. Maandag waren we om 10 uur ’s ochtends in Perth City. We hebben daar onze tours geboekt voor de rest van de week en wat andere handige informatie ingewonnen. Te voet bekeken we het centrum en baande we ons een weg naar de Bell Tower aan de Swan River. Een gratis busservice bracht ons naar King Park. Een stijlen trap was de weg naar een fotowaardig uitkijkpunt wat de skyline van Perth perfect liet formeren aan de rand van de zwanenrivier. Via het centrum liepen we naar een auto verhuurbedrijf dan onder verzekering auto’s mag verhuren aan 18 en 19 jarige. Helaas wist de Nederlandse man achter de balie ons te vertellen dat de minimale huur periode 10 dagen moet zijn. Wij wouden een auto voor 1 dag om af te rijzen naar een 2km lange pier in de wijn regio Margret River, een 300 km zuidelijker. Na wat opties kon hij ons uiteindelijk een auto mee geven voor 3 dagen. Maar ook dat zou zonde geld zijn, geen auto trip voor ons dus.

Op dinsdag ging de wekker om 5 uur in de morgen, de bus om 6 en de dagtour naar de Pinnacles woestijn om 7 uur. We dachten dat de tour met sandboarding en 4 wheeldrive advanture hadden maar bij het informatie kantoor is een vergissing gebeurt en zaten deze activiteiten niet in ons pakket. De tour ging nog wel naar de Pinnacles, een woestijn met rotsachtige pilaren. Iets wat ik nog niet gezien had in Australië, woestijn. Een privé gids nam ons voor openingstijd mee in een dieren park om de kangoeroes ontbijt te geven. Geweldig hongerig dat ze waren zonder andere toeristen, alleen onze groep, ons 4 en een Amerikaanse vrouw. Na de kangoeroes nog ander dieren geaaid, geknuffeld en gezien. Zelfs koala’s in beweging.
Door wijn regio Swan Valley vervolgde we ons reis op de snelweg naar Darwin. Een grote stad in het noorden van Australië en zo een 3000 km verderop. Na een stop voor een lunch in een kreeften dorpje vervolgde we opnieuw de reis naar de Pinnacles. In Nambung National Park deden we half lopend en half rijdend de tour. Prachtige rots pilaren in een woestijn van goud geel zand zorgde voor mooie foto’s. vlakbij de woestijn stond ook een windmolen park. Niet echt bijzonder voor Hollanders, maar wel voor andere toeristen en Australiërs zelf. De terugweg was opnieuw een 250 tot 300 km. Maar het weer zat mee en met een kleine groep was het een ontzettend leuke tour.
Onderweg nog een aantal keer gestopt voor en fotomoment en we waren weer netjes in Perth City afgezet.

De volgende dag, woensdag, lekker uitgeslapen en na een omeletje ham/kaas een duik genomen in het zwembad. ’s Middags toen het ging regen hebben we boodschappen gedaan en genoten van een lekkere avond. Donderdag morgen vroeg opgestaan om vanuit Perth City met een ferry naar Rottnest Island te gaan. Rottnest is ontdekt door Willem de Vlamingh, een Nederlander die het rattennest eiland heeft genoemd vanwege de quokkas die op ratten lijken. Op dat eiland leven er nu zo een 12’000. Willem de Vlamingh heeft ook Swan River de Zwanenrivier benoemd vroeger en Western Australia heten eigenlijk New Holland voordat de Engelse het mochten hebben. Rottnest is op zij langst 11 kilometer en ik gok 4 km op zijn breedst. Het heeft een heuvel met een verdedigingskanon, een aantal meren, een landingsbaan en een treinspoor met 3 haltes. Het lijkt net 1 groot openluchtmuseum. Het weer viel wat tegen veel regen en harde wind. De boot tocht was ruig en een aantal mensen vielen van hun stoel wanneer de boot met de boeg op een golf klapte. Op het eiland inde we in de regen onze fietsen die we gehuurd hadden om het eiland te verkennen. Tussen de buien door trapte ik me mountainbike naar het uitkijkpunt en we maakte wat mooie foto’s. De regen maakte onze enige droge kleren nat en door de wind wed het wel koud. Na een lunch nog een stukje gefietst om ons vervolgens te verheugen op een warme chocomelk met slagroom. (En ja, dat alles in Australië, maar leesmaar door, het wordt beter).
De terug tocht was lang en fris, maar eenmaal in ons appartement hebben we ons zelf voldaan met een lekkere pizza.

Vrijdags genoten van de ondergaande zon en een lekker biertje op het balkon. De laatst relaxte dag in Australië. Zaterdag rustig wakker geworden en met een taxi naar het Airport van Perth gegaan. De vlucht kwam mooi op tijd en in verlieten dit keer zonnig Perth wat we na 4 uur inruilde voor een donker afgekoeld Brisbane.

Vol stress pakt iedereen hier zijn koffer in. Past het allemaal? weegt het niet te veel? Moet ik dit mee nemen, moet ik dat meenemen?
Mijn koffer had ik deels al ingepakt in Perth en hier in Brisbane nog het laatste deel er bij in gedaan! Het past allemaal en heb zelfs ruimte over. Mijn koffer is even groot als de handbagage koffer van een appartement genoot van mij. Het lijk wel alsof ik niets meeneem. Maar Stak inpakken scheelt ook wel wat natuurlijk.. Qua gewicht moet het ook wel goed zitten. Ik ben der klaar voor!

Overmorgen sta ik op Nederlandse bodem!

Er zal na een paar dagen, hoogstens een week, een ‘eind’ verslag komen! Ik geef jullie dan nog even de tijd om te reageren en een paar weken daarop ga ik een mooi boek met foto’s en jullie reacties uitprinten als naslagwerk.

Voor nu en binnenkort; Ik zit komende 26 uur in de lucht!

Cheers, Loves,

Brend