Australië zoals ik dat wil!

Zoals een avontuur mooi kan beginnen, kan het ook mooi eindigen. Als je vier maanden aan de andere kant van de wereld leeft leer je hele andere dingen dan dat je anders had gedaan. Je leert een andere cultuur en zeker een ander klimaat. Je leert je zelf hoe je was, wie je bent, en hoe je wil zijn. Je leert begrip tonen, begrip voor je zelf, voor andere en ook voor alle kleine mooie dingetjes in je leven. Je ziet dingen anders, je ziet ze alsof je het nooit meer gaat zien, of je ziet het als je nieuwe thuis.

Vier maanden Australië waren voor mij geweldig. Hoewel één woord wat karig lijkt, het valt gewoon niet met woorden uit te leggen. Als je meer van mijn verhalen hebt gelezen blijkt wel dat je meer idee krijgt van mijn foto’s en enthousiasme dan één enkel woord op zichzelf. Op heb veel gezien en mogen zien, Australië is groot. Het is ‘laid back’ en het klimaat is inderdaad warm. Alles is daar op aangepast, en dat is toch wel een verschil met Nederland. Aanpassen naar Nederlandse standaards is dus wel even een omschakeling. Het rechts aanhouden, de trappen op en af in mijn huis, temperatuur. Zelfs het geluid van de vogels en alle groenen bomen ben ik niet gewend. Maar het meeste van alles is het licht. In Brisbane ging de zon tussen 5 en 7 uur onder, terwijl het hier pas donker werd om 10 uur. Wat echt vreemd is.

Het meeste heb ik genoten van de tripjes in Australië, alle uitstapjes met school, en de uitstapjes alleen of met vrienden. Denk aan het Wildlife Park in de eerste week, de surf lessen, Tamborine Mountain met de tram/trolley, De roadtrip naar Roma en Noosa, het weekendje Sydney. Natuurlijk ook alle vele stand bezoekjes, het Stardbroke Island, Caloundra en Tweed Heads aan de grens van New South Wales. Uiteraard heb ik genoten van mij zeilmomenten, het laser wedstrijdzeilen op de rivier van Brisbane, de gehuurde catamaran in Noosa en uiteraard het zeil en duik weekend in de Whitsundays. En laatst maar zeker niet laagst, het weekje Perth met de Pinnacles dessert, Rottnest Island en de mooie ondergaande zon.

Maar ook school en stage was leuk en leerzaam, goed voor me Engels, goed voor me algemene kennis, goed om van te leren.

De vlucht naar huis ging snel. Het was 3 dagen vliegen om van Perth via Brisbane naar Hong Kong en Amsterdam te vliegen. Eenmaal in Brisbane, terug uit Perth, moest ik me koffer in pakken en me kamer echt leeg trekken. Ook alles moest schoon worden achtergelaten en ik heb nog 5 uurtjes geslapen. De volgende dag hadden we een taxi om 10.30 naar het Airport. De taxidriver was niet echt goed in zijn werk, hij reed een paar keer verkeerd en eenmaal op het vliegveld wist hij niet dat de borden met ‘Departure’ de vertrek hal aanwees. We werden dus maar ergens onder in een garage afgezet. Een maal bij de vertrekhal de koffers in gecheckt en stoel voorkeur door gegeven. Nabila, klasgenootje, had iets te veel gewicht in haar handbagage, het overschot van 8 kilo werd dus even over andere koffers en tassen verdeeld en ook ik droeg een deel van haar spullen. Na een lunch/ontbijt op het vliegveld konden we boarden, helaas was het vliegtuig 15 minuten vertraagt. De vlucht verliep prima, ik heb 3 films gekeken en geslapen voor wel 20 minuten. De vlucht duurde zo een 8 uur. Op Hong Kong kwamen we iets later dan gepland aan, het maakte niet zo heel veel uit, het maakte de overstaptijd alleen wat kleiner. Ook hier heb ik weer wat gegeten en een chinees rijstebiertje gedronken. Lokale tijd op Hong Kong was tussen 21.30 en 0.15, dat is tussen 15.30 en 18.15 in Nederland. De vlucht naar Amsterdam duurde zo een 12 uur, het ging erg snel om en heb nog even geslapen ook. Het was een raar idee want wij namen het licht mee. Vanaf 01.00 Nederlandse tijd vlogen we al in het licht, tot dat we in Nederland aan kwamen om 6.15 in de morgen. Vanaf Moskou vlogen we over een puntje Zweden en Denemarken richting Groningen. Groningen kon je mooi zien liggen en door de wolken door herkende ik Dronten in de noordoost polder. Almere schoof ook onder mij door en bij Almere poort doken we onder de wolken door. Ik kon heel mooi onze haven zien liggen in Nederhorst den Berg. Aanboord was er nog een klein obstakel dus het uitstappen nam veel tijd in beslag. En we waren ook zeker niet de enige vlucht die bij de Bagage band stond.
Ik heb genoten van mijn ontvangst, een mooi spandoek en een springende kangoeroe heten mij welkom, Maxim was ontzettend gegroeid en had een kangoeroe pak aan getrokken. Maarten en Richard hielden het spandoek omhoog met de tekst: BREND FIJN DAT JE ER WEER BENT.

Het is weer goed om thuis te zijn en ik ben al weer aan het genieten van de dingen die ik heb gemist. Zojuist hoorde ik op de radio dat er een hert is aangereden op de snelweg. Sneu voor het hert, maar als er in Australië een kangoeroe omver word gereden hoor je er echt niks meer over. Het is daar de normaalste zaak van Australië! De meeste auto’s zijn er zelfs op gemaakt met een extra bumper.

Genietend van mijn eindelijk echte zwarte koffie ga ik al mijn foto’s even organiseren en zoals eerder aangegeven ga ik de boek versie van mijn site bestellen over een week of 2.

Ontzettend bedankt voor jullie aandacht om mijn verhalen en verslagen te lezen. En uiteraard voor alle leuke reacties, jullie hielden me goed op de hoogte en als er keuzes gemaakt moeten worden kon ik veel informatie uit jullie reacties halen. Ik was ook erg blij met alle post kaarten, het waren er meer dan 30 in totaal en het vrolijkte me kamertje leuk op!

Bedankt en ik kijk al weer uit naar mijn volgende Waarbenjij.nu. Volgend jaar moet ik namelijk weer op stage en wie weet welk mooi land dat gaat worden. Ik zit te denken aan Miami Beach of Las Vegas, maar ook Thailand zou niet verkeerd zijn.

Veel liefs en een dikke kus,

BRISBREND

Brend Vlaanderen
Almere – Brisbane
1 Februari – 1 Juni 2010