Java: een ander land.

Blaren op je voet, onthaald worden als een filmster, leven als een backpacker, zonsopkomst, zonsondergang, Java is ervaren, Java is een ander land.

Afgelopen week ben ik in 1uur naar Java gevlogen en in 6 dagen terug gereden, gevaren en gelopen. Het eiland ten westen van Bali is een uitgerekte strook land met veel contrast in leven, eten en geloof. Het grotendeels op Java is Islamitisch en het zijn daarom ook de hoofddoeken en moskeen die het straatbeeld kleuren. Alles gebeurt hier op de fiets of per Riksja, de zogenaamde bakfiets. Kinderen laten hun vliegers boven de rijstvelden cirkelen, waar volwassenen bij elkaar op bezoek gaan per trein of bus. Oma wast zichzelf nog even in de bruine rivier, op de achtergrond breekt de kasteelachtige villa het schilderachtige berglandschap.

Ik heb samen met Chris en Julian gereisd, een Nederlandse en Duitse jongen die ook hun programma hier volgen vanuit Leeuwarden.

Denpasar – Yokjakarta
Yokja, een culturele hoofdstad, zo omschrijf ik deze prachtige stad het liefst. We verlieten Bali om 6uur in de morgen en kwamen om 6uur aan in Yokja (1uur tijdsverschil). De reis is begonnen. Niets is gepland. In Yokja worden we door een aardige man geholpen aan een home-stay, we regelen ook scooters om naar de boroboedoer tempel te rijden maar zien vooraf nog even de Batik expositie van zijn vriend. De markt moest nog opgebouwd worden en wij waagde ons dus maar aan een Wayang Gulit show. Een show van de schaduw van leren poppen. Achter het witte doek bevindt zich een peloton aan muzikanten en verhaal vertellers. Met de opgevoerde fietsen zijn we naar een prachtige tempel gerede die honderden jaren oud is. Deze tempel is een hele tijd verborgen geweest, simpelweg omdat een vulkaan er een mooi fluweel zwart laagje lavasteen over heen heeft gelegd. Inmiddels is de tempel volledig zichtbaar en een gouden toeristen tip, Indonesische toeristen wel te verstaan. Wat voor heel Java geld, Blanke toeristen zijn schaars. Menig Indonesiër wou liever met ons dan met de tempel op de foto! Nog over van de lunch, kan ik met trots vertellen dat ik pizza op de boroboedoer heb gegeten! De volgende dag hebben we ons vergaapt aan de markt vol batik, voor 1 euro draag ik momenteel een bijzonder lekkere korte broek. De mensen hier trekken niet aan je, en schrikken min of meer als je zaken met hen wil doen. De toerisme heeft dit eiland nog niet verpest.

Yokjakarta – Surabaya
Lichtelijk gapland stond deze treinreis hoog boven in het lijstje. De trein is een prachtige vervoermiddel. Het laat in afstand zien hoe groot de wereld is. Hij rijd door de achtertuinen van mensen heen en laat schaamteloos zien wie we zijn. Voor de harde banken kon men een kussen huren. Om de haverklap kwamen diverse verkopers de rust van de coupe verstoren. Monotoon en een tikkeltje grappig prijsde de verkooplui hun goederen aan. De volgende verkooptechniek deed me erg verbasen. De puzzelboekjes of bamboe rugenkrabbers werden op je schoot of naast je op de bank neer gelegd. 2 minuten later werden deze weer opgehaald als je ze niet besloot te kopen. Live muziek was naar verloop van tijd ook niet bijzonder meer. De straat muzikanten springen in de rijdende trein, pingelen hun deuntje, en strijken zo hun levensonderhoud geld bij elkaar. De rit was afzien maar geweldig mooi.
Eenmaal in Surabaya zagen we wat hoge gebouwen en hotels. Er is zeker geld in deze stad te vinden. Toeristen vind je hier niet in blanke uitvoering. Het was even zoeken naar een slaapplek, maar het resulteerde in een prima kamer gevestigd in een oud Hollands gebouw. De verwachtingen in deze stad qua Hollandse geschiedenis was groot. Echter viel dit tegen, en de historie die er was is negatief, de Nederlanders falen als kolonie, de Nederlanders zijn niet goed geweest voor de stad, de Nederlanders, de Nederlanders.

Surabaya – Bromo
Na een stevig ontbijt, 2 plakjes brood met boter, vertrokken we naar het treinstation. Tijdens het kaartje kopen bleek de trein vol te zitten en waagde wij ons aan de bus. De bus zonder airco is een prima vervoermiddel. Het is een bijzondere manier van reizen en men ziet er veel van het landschap. Ik mag in me handjes knijpen dat ik er nog ben, de Schumacher rij kunsten van de buschauffeur zijn zeer bijzonder en gewaagd. Veilig aangekomen in Probolinggo hebben we een mooie kamer gevonden aan de voet van het Bromo gebergte. Een vulkaan gebied met actieve vulkanen.

Bromo – Genteng
Het vroege opstaan went, 2 uur dit keer. Midden in de nacht opgehaald door een stoere 4WD jeep. Een steile klim resulteerde in het uitzichtpunt van het Bromo gebied. Een goed besteed uur in de kou, graad of 7, werd vermaakt door misschien wel het mooiste natuur verschijnsel: zonsopkomst. De hoogte en het uitzicht speelde zeker een rol. Per jeep zijn we verder gereden naar de voet van de vulkaan Bromo. Hier was een kudde paarden ons aan het opwachten. Zoals een paardenkenner zou zeggen: in galop de berg op. Tot halverwege bood de 1pk dienst, en het laatste stukje mochten we zelf klimmen. Een doodde smerige geur van zwavel was niet het meest gewenste welkom, maar zintuig oog en oor compenseerde de neus en mond. Eenmaal terug bij de home-stay zijn we gaan liften naar Probolinggo. Vanaf deze stad zijn we aan een 5 uur durende bustocht begonnen naar het onbekende. We zijn uitgestapt in Genteng. Een plaats zo onbekend en niet toeristisch als het maar zijn kan. De aankomst van 3 blanke knullen werd met veel verbazing ontvangen. Zo vast beraden als we waren marcheerde we naar het op internet opgezochte hotel. Mijn slipper brak onderweg, en heb diverse winkels kennis laten maken met maat 45 voeten. Geen passende slipper gevonden. De nieuwsgierige stoet Javanen achter ons, zwaaide ons nog even na, en de Javaanse schonen giechelde nog 1 keer. Het hotel personeel, bestaande uit 2 mooie dames en een behulpzaam vaderfiguur ontvingen ons als 3 wijze uit het oosten. Welkomstdrankje, eerste klas service, en de mededeling dat we er goed uitzagen, werden maar al te graag ontvangen.

Genteng –Bali
De nacht rust in de goed gekoelde kamer werd 2 maal ruw verstoord. Chris had zijn wekker nog op 2uur 's nachts staan van de Bromo tour van de dag ervoor. Om 4 uur besloot de moskee, twee meter naast ons raam, om te gaan bidden via de geluidsinstallatie. Waarschijnlijk vanwege de nieuwe paus. De dag begon met een kopje thee, koffie, nasi en foto shot met de dames van de receptie. We deden research om naar g land te gaan. Ultieme surfspot, bereikbaar met 3 openbare bussen, riksja en bos wandeling. We konden ook opgehaald worden. Helaas hebben we dit niet gedaan wegens de hoge kosten voor de korte periode. We besloten om het weekend in Bali te gaan surfen, de regen bevestigde onze keuze. Waar normaal de warmte de bus binnen kruipt zijn het nu dikke druppels die dof op het kalende hoofd van mijn buurman landen.

Bali – zuid Bali
Aangekomen in me eigen bedje heb ik genoten van een heerlijke nachtrust. In de ochtend de surfplank op de scooter geladen, en naar zuid Bali gereden met de jongens. Hier verbleven we in het surfcamp waar ik de eerste week ook zat. Goed verzorgt diner, heerlijk ontbijt, gezelligheid, en veel golven. Heerlijk Mexicaans gegeten, en de nodige surf shop outlets bezocht. Het weekend afgesloten met een goeie schaafwond op me rug van het rif.

Al met al een geweldige week dus, een lang verhaal, maar dan heb je ook wat. Chris heeft een film compilatie gemaakt en ik zal zoals gebruikelijk weer wat foto’s mee sturen.
Filmpje: http://www.youtube.com/watch?v=5Ws3r9FtEVk

Op het programma: Afrondende fase van school, Ubud, Oostkust, Gili-eilanden en nog veel meer!

Tot een volgende!

Brend